ارزیابی ویژگی های کمی و کیفی ناگت مرغ بدون گلوتن حاوی آرد کینوا و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC)
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 38
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFST-20-1_004
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1402
چکیده مقاله:
بیماری سلیاک از شایع ترین بیماری های مرتبط با تغذیه می­باشد. ناگت مرغ از غذاهای فوری و آماده مصرف بسیار پرطرفدار است که از اصلی ترین ترکیبات پوشش دهنده در فرمول آن، آرد گندم است که تقریبا ۶۰ درصد گلوتن دارد. کینوا شبه غله ای فاقد گلوتن است که به عنوان منبع خوبی از فیبر رژیمی، کاربردهای متنوعی در سیستم فرآوری فرآورده های گوشتی به عنوان تثبیت­کننده، جایگزین چربی، اجزای ساختاری و غیره دارد. افزودن هیدروکلوئیدها نیز به بهبود خصوصیات رئولوژیکی محصولات فاقد گلوتن کمک می کند. هدف از این تحقیق ارزیابی اثر آرد مخلوط کینوا-ذرت در تهیه خمیرآبه ناگت به عنوان ترکیبی فاقد گلوتن و جایگزین آرد گندم و همچنین بررسی اثر افزودن هیدروکلویید HPMC بر ویژگی نهایی فرآورده بود. در این پژوهش طرح مرکب مرکزی چرخش پذیر به منظور بررسی تاثیر ۲ متغیر مستقل شامل نسبت های مختلف آرد کینوا-ذرت (۱۰۰-۰، ۵۰-۵۰، ۰-۱۰۰ درصد) و سطوح مختلف هیدروکلویید (۵/۱-۱-۵/۰ درصد) بر ویژگی های کیفی ناگت استفاده شد. با افزایش درصد جایگزینی کینوا، رطوبت (۶۰/۰)، جذب خمیرآبه (۱۳۸) و میزان قرمزی ۵/۵ (a*) افزایش، و میزان روغن (۱۱)، سفتی بافت (۵/۷)، میزان روشنایی ۴۱ (L*)، میزان زردی ۲۰ (b*) کاهش یافت. افزایش HPMC نیز سبب افزایش محتوای رطوبت (۵۹/۰)، میزان روشنایی ۳۹/۰ (L*) و جذب خمیرآبه (۱۳۷) و کاهش میزان روغن (۱۰) و سفتی بافت (۷) شد. شرایط بهینه تولید ناگت فاقد گلوتن با در نظر گرفتن مقادیر مطلوب جهت تولید فرآورده ای با کیفیت بالا و سالم شامل ۹۰ درصد کینوا و HPMC در سطح حدودا ۱ درصد تعیین گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غزال شکاری
گروه مهندسی علوم و صنایع غذایی، موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی کاشمر، کاشمر، ایران
الناز میلانی
پژوهشکده علوم و فناوری مواد غذایی، جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران
الهام آذرپژوه
بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :