بررسی اثرگذاری تعاملی قصه گویی بر بهبود ابعاد مهارت های اجتماعی کودکان پایه اول ابتدایی شهرستان اردبیل سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲

پژوهش حاضر با هدف، بررسی اثرگذاری تعاملی قصه گویی بر مهارت های اجتماعی کودکان دبستانی شهرستان اردبیل، انجام شده است این مطالعه از نوع آزمایشی (پیش آزمون - پس آزمون، گروه ازمایش و گروه گواه و گمارش تصادفی) بود جامعه آماری در این پژوهش، کلیه کودکان دانش آموزان پایه اول مقطع ابتدایی شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند. گروه نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت نمونه گیری ابتدا پرسشنامه مهارت های اجتماعی گرشام والیوت (فرم معلمان) به معلمان داده شد تا هر کدام از کودکان را از نظر مهارت های اجتماعی ارزیابی کنند. در مرحله بعد، ۳۰ نفر از کودکانی که نمره ی مهارت های اجتماعی آن ها کمتر از میانگین بود، انتخاب شدند. و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جلسات قصه گویی طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای هر هفته ۲ جلسه در مهد کودک بر روی گروه آزمایش برگزار گردید و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. داده ها پس از اتمام جلسات جمع آوری و از طریق ازمون تحلیل کوواریانس، تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) و تحلیل واریانس یک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که، قصه گویی تاثیر معنادار بر میانگین مهارت های اجتماعی داشته است. همچنین تاثیر معنادار بر ابعاد پنجگانه مهارت های اجتماعی یعنی همکاری، جرات ورزی، مسئولیت پذیری، همدلی، خویشتن داری داشته است.