مطالعه ای بر تربیت معلم برای استفاده فراگیر از فناوری اطلاعات وارتباطات

با توسعه و پیشرفت فناوری های نوین در کشورهای مختلف، به خصوص در کشورهای پیشرفته به دنبال آن انفجار اطلاعات در تمام بخش های مختلف جوامع، پاسخگویی با شیوههای سنتی، دیگر جوابگوی انسان ها در زمینه انتقال سریع اطلاعات نبوده و لذا نیاز به شیوه های جدیدتر به شدت احساس می شد. مسلما یکی از مهمترین ارکان پیشرفت هر مختلف، در مسیر رشد و یا انحطاط هر کشور در طول حیات تاریخی آن، تاثیرگذار است. جامعه پیشرفته، قطعا از سیستم آموزشی مدرن و مترقی برخوردار است و این سیستم مترقی، مسلما در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حتی مذهبی و اخلاقی تاثیرگذار است. به طور کلی، عصر ما، عصر انتقال از جهان واقعی به دوران زندگی در فضایی دوجهانی است گرچه هنوز نهادها و سازمان های مجازی شکل نگرفته اند، اما ظهور جهانی نو به نام جهان مجازی را در دور و بر خود احساس دمی کنیم. جهان مجازی هویت معلم و فراگیر را به شدت تغییر می دهد و وظایف و نقش های جدیدی برای آنها پدید می آرود. سازنده گرایان با تاکید بر فعالیت یادگیرنده در فرایند یادگیری معتقدند که دانش از بیرون به فرد منتقل نمی شود، بلکه آن چه وی از طریق حواسش دریافت می کند، براساس فردیت خویش تفسیر و پردازش می کند. آنها نقش معلم را مربی کنار میدان و تسهیل کننده یادگیری می داند و بر یادگیری موقیتی تاکید می کنند. براساس این نظریه یادگیری هنگامی اثربخش تر و کارآتر می شود که یادگیرنده در بافت واقعی و زمینه موضوع مورد بحث قرار گیرد. یادگیری هنگامی افزایش چشمگیری می یابد که با بافت حل مسئله در ارتباط باشد کلاس های اموزشی سنتی دارای اثربخشی چندانی نیستند، زیرا وابسته به زمان و مکان خاص اند و نمی توانند بافت واقعی و مناسب برای یادگیری فراهم آورند.