تحلیل رویکرد پذیرش و تعهد بر میزان پذیرش و عمل مبتنی بر آموزش تاب آوری درزنان سرپرست خانوار شهر شیراز

اثربخشی آموزش تاب آوری بر مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد در زنان سرپرست خانوار شهر شیراز، به منظور ارتقای میزان پذیرشو عمل، در این گروه از زنان ضرورت و اهمیت فراوانی دارد. نتایج این تحقیق می توانند به عنوان راهنمایی برای ارائه برنامه هایآموزشی موثر تر در این زمینه به شرکتها، موسسات و سازمان های مرتبط با آموزش و بهبود زنان سرپرست خانوار در شهر شیرازاستفاده شوند.هدف پژوهش بررسی تاثیرآموزش تاب آوری برسلامت روان، خوشبینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار شهر شیراز بود. اینپژوهش نیمه تجربی و با پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. تعداد ۴۲ نفر از زنان مذکور که داوطلب شرکت در برنامهآموزشی ( ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای طی ۱۰ هفته) بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه ۲۱ نفر) داده ها با استفاده از پرسشنامه جمعیتشناسی، پرسشنامه سلامت عمومیگلدبرگ ۲۸ - GHQ ، مقیاس خوش بینی شییر و کارور LOT-R و مقیاس رضایت از زندگی داینر، امونس، لارسن و گریفین( SWLS ) جمع آوری گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش تاب آوری بر افزایش سلامت روان، خوش بینی و رضایت اززندگی زنان سرپرست خانوار موثر بوده است. بنابراین، می توان از آموزش مهارت تاب آوری به عنوان روشی کارآمد برای افزایشسلامت روان، خوش بینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار استفاده کرد.