اثربخشی مداخله شناختی رفتاری بر افزایش کیفیت زندگی و سلامت روانی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله شناختی رفتاری بر افزایش کیفیت زندگی و سلامت روانی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اوتی سم بود. روش پژوهش حا ضر، نیمه آزمای شی و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران کودکان مبتلا به اوتیسم مراجعه کننده به مرکز اوتیسم در شهر اردبیل در سال ۱۴۰۲ بودند که از میان آنان ۴۰ نفر به شیوه دردسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های کیفیت زندگی (وضعیت جسمانی روانی) و سلامت عمومی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر مداخله شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی (عملکرد ج سمانی، محدودیت نقش ج سمانی، سلامت عمومی، ن شاط، عملکرد اجتماعی، محدودیت در نقش روانی، سلامت روحی) و سلامت روانی ( سلامت ج سمانی، سلامت ذهنی، سلامت اجتماعی و سلامت رفتاری) تاثیر مثبت معناداری دارد . در نتیجه میتوان گفت که برنامه مداخله شناختی رفتاری بر افزایش کیفیت زندگی و سلامت روانی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اوتی سم تاثیر مثبت دا شته و میتواند به عنوان برنامه های آموزشی موثر مورد توجه روانشناسان و مشاوران باشد.