آسیب های روانشناسی در خواهران و برادران کودکان مبتلا به اتیسم

اختلال اتیسم اختلال عصبی است که با معیار کلی نقص در ارتباطات اجتماعی و تعاملات اجتماعی و نیز الگوهای رفتاری، علایق یا فعالیتهای محدود شده و تکراری کودکان مشخص میشود. امروزه، با شیوع روزافزون طیف اتیسم تا ۰/۶ درصد در جهان مواجه هستیم که میتواند چالشهای زیادی را در برای سازمان جهانی بهداشت ایجادکند. شیوع اتیسم در ایران ۹۵/۲ در ۱۰ هزار کودک گزارش شده است. زندگی بافرد دارای نیازهای ویژه ممکن است آثار روانی متعددوبلندمدتی بر خواهران و برادران برجای بگذارد.این مطالعه مروری باهدف بررسی آسیب های روانشناسی در خواهران و برادران کودکان مبتلا به اتیسم انجام شد. مطالعه حاضر به صورت مرور سیستماتیک انجام شد. مقالات به دو زبان انگلیسی و فارسی در پایگاه های ScienceDirect, ,Scopus PubMed, Scholarجستوجو شدند.در راستای جستوجوی مقالات از کلید واژه های اتیسم،کودک،خواهر،برادر، اختلالات روانشناسی، Autism, child, sibling, psychological disorderاستفاده شد.بازه زمانی مطالعات ۲۰۲۳-۲۰۱۵ بود. ابتدا ۲۹۵ مقاله یافت شد. بعد از خروج مطالعات نامرتبط نهایتا ۳۰ مطالعه مورد بررسی قرارگرفت. بررسی مطالعات مختلف نشان داد بزرگ شدن و زندگی کردن با کودک دارای اتیسم با توجه به ویژگیهای فردی،خانوادگی،اجتماعی خواهر یا برادر اثرات مثبت و منفی متفاوتی را موجب میشود. از مهم ترین آسیبهای روانشناسی ذکر شده در مطالعات میتوان به افسردگی، اضطراب، پرخاشگری، رفتارهای واپسگری، احساس دسترسی کمتر به والدین ، احساس توجه کمتر از والدین، احساس پنهانکاری نسبت به دوستان، احساس فاصله گرفتن از دوستان را اشاره کرد . با وجوداینکه مطالعات نشان میدهند خواهران و برادران کودکان مبتلا به اتیسم سازگاری و مسئولیت پذیری بیشتری نسبت به همسالان دارند اما ایشان شرایط ویژه که آسیبهای روانشناسی را به دنبال دارند، تجربه میکنند . با توجه به وجود آسیب های روانشناسی مختلف در ایشان نیازمندی به برنامه ریزی در راستای آموزش والدین برای برقراری ارتباط موثر مشهود است. همچنین معاینات دوره ای در راستای شناسایی مشکلات روانشناسی موردنیازاست.