ارتباط دست نویسی با حس حرکتی و مهارت ترسیمی در دانش آموزان کم توان ذهنی شهرستان مشگین شهر

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط دست نویسی باحس حرکتی و مهارت ترسیمی دردانش آموزان کم توان ذهنی شهرستان مشگین شهراست. جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانش آموزان استثنایی که در مدرسه استثنایی لقمان حکیم شهرستان مشگین شهر که تعداد ۱۲۶کم توان ذهنی آموزش پذیر(۵۳دخترو۷۳پسر) در دامنه سنی ۹ تا ۱۹ سال در سال تحصیلی۱۳۹۶-۱۳۹۷ مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی ساده است این دانش آموزان در پایه های اول ،دوم، سوم تا پنجم ابتدایی پراکنده بودند. هوشبهر این دانش آموزان در محدوده آموزش پذیربود. دراین پژوهش که از نوع مطالعات مقطعی است و از روش توصیفی- همبستگی برای به دست آوردن ارتباط بین متغیرهای مورد نظر استفاده شده است. روش گرد آوری اطلاعات پژوهش حاضر چک لیست دست نویسی محقق ساخته برای همه دانش آموزان و نیز آزمون حس حرکت اجرا شد و تست اسلوسن شامل ۱۲ شکل هندسی است که از ساده به پیچیده جهت ارزیابی مهارتهای ترسیم اشکال کودکان کم توان ذهنی مورد استفاده قرار می گیرد. داده ها با استفاده از spss تجزیه وتحلیل شد. نتایج یافته های به دست آمده از این پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد بین دست نویسی با حس حرکت رابطه مثبت معنی دار وجود دارد r=۰/۵۰۳) و .(p<۰/۰۰۱ همچنین حس حرکت با سرعت دست نویسی رابطه منفی معنی دار دارد r= -۰/۲۰۲) و .(p<۰/۰۲۴ حس حرکت با نحوه به دست گرفتن قلم، فشار وارد بر قلم و فشار وارد بر کاغذ رابطه معنی دار ندارد. وجود ارتباط بین حس حرکت با دست نویسی و سرعت دست نویسی و نیز بعضی مقوله های دست نویسی مانند اندازه کلی نوشته نشان می دهد که به منظور بهبود خوانایی و سرعت دست نویسی دانش اموزان کم توان ذهنی باید برنامه های درمانی در زمینه بهبود حس حرکت طراحی شود.