مقایسه تعامل والد– کودک، سبکهای دفاعی و پریشانی روانشناختی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی و مادران دارای کودک عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه تعامل والد– کودک، سبکهای دفاعی و پریشانی روانشناختی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی و مادران دارای کودک عادی بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی میباشد و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مدارس استثنایی و مدارس عادی شهر اردبیل در سال ۱۳۹۹ میباشد که از میان مدارس استثنایی ۵۰ نفر از مادران دارای کودک کم توان ذهنی و ۵۰ نفر از مادران دانش آموزان عادی به شیوه دردسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبکهای دفاعی اندرز، تعامل والد– کودک مارک. ای ماین. جی مورلند و اندروشوبل و پریشانی روانشناختی کسلر و همکاران پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA ) تحلیل شدند. نتایج تحلیل نشان داد که مولفه های تعامل والد– کودک (عاطفه مثبت، همانند سازی و ارتباط) در بین مادران دارای کودک عادی بیشتر از مادران دارای کودک کم توان ذهنی میباشد و همچنین بعد آزردگی/ سردرگمی نقش در بین مادران دارای کودک کم توان ذهنی بیشتر از مادران دارای کودک عادی میباشد و سبک دفاعی رشد نایافته و سبک دفاعی نوروتیک در گروه مادران دارای کودک کم توان ذهنی بیشتر از مادران دارای کودک عادی میباشد و سبک دفاعی رشد یافته در بین مادران دارای کودک عادی بیشتر از گروه مادران دارای کودک کم توان ذهنی میباشد. همچنین میزان پریشانی روانشناختی در گروه مادران دارای کودک کم توان ذهنی بیشتر از مادران دارای کودک عادی میباشد. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که باید برنامه هایی به منظور کاهش و بهبود این متغیرها در مادران دارای کودک کم توان ذهنی طراحی گردد.