بررسی سنستزیا (حس آمیزی ) و موسیقی رنگ

حس آمیزی ، نوعی پدیده عصب شناختی است که در آن، محرک دریافت شده از طریق یکی از حواس، به طور خودکار، ادراک در حسی دیگر را فعال می سازد. افراد مبتلا به سندروم سینستزیا، واقعیت ها را به صورتی کاملا متفاوت تجربه می کنند و تنها ۴درصد از جمعیت را تشکیل می دهند. نام متداول برای حس آمیزی صدا به تصویر، شنیدن رنگی است ، که به معنای فعالسازی رنگ ، شکل ، و حرکت توسط صدا می باشد. هدف از این پژوهش ، بازشناسی نقش صدا در آفرینش تجربیات حس آمیزانه (البته در افراد عادی و نه به معنای عصب شناختی آن) و پاسخ به این پرسش است که صدا چگونه می تواند منجر به خلق تجربیات حس آمیزانه بصری شود؟ دیگر آن که چه ویژگی هایی در فرایند ادرا ک نهفته است که به ما امکان تجربه ادراکات حس آمیزانه را می دهد؟ و در نهایت ، پاسخ به این پرسش که آیا میان محرک شنیداری و محرک بینایی ویژگی های مشترکی وجود دارد که بتواند منجر به تطبیق آنها با یکدیگر شود؟ فرایندی چندحسی است و این ویژگی ، نه تنها تجربه ادرا کات حس آمیزانه را امکانپذیر می سازد، بلکه به واسطه ساخت بازنمایی های درونی چند حسی ، امکان تجربه ای بصری در مواجهه با محرک شنیداری را نیز فراهم می آورد. علاوه بر این ، شنوایی و بینایی ، دارای ویژگی های درون حسی مشترکی نیز می باشندکه امکان تطبیق آن دو با یکدیگر را مهیا می سازد.