آسیب شناسی اختلال ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان

اختلال ناخن جویدن جزو اختلالات عادتی نامناسب نوروتیک (روان رنجوری )است و معمولا این اختلال از سن یک سالگی شروع می شود. این اختلال اگر مورد پیگیری جدی خانواده و مربیان مدرسه قرار نگیرد ممکن است کودکان و نوجوانان را با چالش های جدی در آینده مواجه کند. پزوهشگران معتقدند که اختلال ناخن جویدن می تواند با اختلالات روانپزشکی از جمله استرس و اضطراب ارتباط داشته باشد. ناخن جویدن در کودکان بسیار شایع تر می باشد، در نوجوانان نیز این اختلال وجود دارد و در بزرگسالان نیز بعضا این در مسئله دیده می شود. در دختران این اختلال کمتر از پسران است اما می توان بیان کرد که ناخن جویدن در همه گروه های اجتماعی وجود دارد و با افزایش سن معمولا از فراوانی این اختلال کاسته می شود. هدف ازپژوهش حاضر بررسی آسیب شناسی اختلال ناخن جوین در کودکان و نوجوانان می باشد. روش پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای و مروری کتاب ها، مقالات، پژوهش ها و کنفرانس های داخلی و خارجی تهیه و مورد بررسی قرار گرفت .