اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی مادران دارای کودکان استثنایی

توجه به زندگی فردی و زناشویی خانواده های دارای کودکان استثنایی و بهبود زندگی آنان اهمیت زیادی دارد. هدف پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی مادران دارای کودکان استثنایی انجام گرفت . روش پژوهش از نوع آزمایشی ، با دو گروه (گروه آزمایش و گروه کنترل) با پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودکان استثنایی ذهنی شهر تهران بود که تعداد ۳۰ نفر از این افراد با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند . نمونه های انتخاب شده به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند و گروه آزمایش درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش دریافت کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل بود. داده های پژوهش با نرم افزار SPSS-۱۷ و روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های بدست آمده در این پژوهش نشان داد بین میانگین افراد گروه آزمایش و گروه کنترل مادران دارای کودکان استثنایی در متغیر سازگاری اجتماعی در مراحل قبل ، بعد و مرحله پیگیری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تفاوت معناداری وجود دارد(۰۱/۰.(p> بنابراین ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی مادران دارای کودکان استثنایی تاثیر بسزایی داشته و منجر به افزایش میانگین سازگاری اجتماعی افراد گروه آزمایش نسبت به افراد گروه کنترل گردیده است .