تحلیل روایت شناختی زمان در داستان زکریا(ع) در قرآن کریم بر اساس نظریه ژرار ژنت
محل انتشار: دوفصلنامه کتاب قیم، دوره: 13، شماره: 29
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 45
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KGY-13-29_007
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403
چکیده مقاله:
روایت زمان، یکی از مباحث مهم در علم روایت شناسی است. ژرار ژنت بزرگترین نظریهپرداز مبحث زمان در روایت، جامعترین بحث را در این خصوص مطرح کرده است. وی مسیر گردش داستان از زمان تقویمی به زمان روایی را در سه مقوله «نظم»، «تداوم» و «بسامد» بررسی کرده است. پژوهش حاضر درصدد است تا به شیوه توصیفی تحلیلی مولفههای زمان روایی را در داستان زکریا (ع) در قرآن بررسی کند و چگونگی کاربرد عنصر زمان در این داستان را تبیین نماید. نتایج پژوهش نشان میدهد که در مولفه نظم، پیشواززمانی و بازگشتزمانی در داستان زکریا (ع) بسیار به کار رفتهاند؛ اما پیشواززمانی نسبت به بازگشتزمانی، بیشترین میزان را به خود اختصاص داده است و در درجه اول قرار دارد. در مولفه تداوم نیز، گفتگو، خلاصه و حذف در داستان نمود بیشتری دارد و بسامد غالب در داستان، از نوع مکرر است.
نویسندگان
رضوان باغبانی
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران