سنجش و ارتقا وضعیت زندگی با تاکید بر ابعاد اجتماعی و اقتصادی سکونتگاه های غیررسمی (نمونه موردی : منطقه ۵ مشهد)

به موازات رشد شهرنشینی، گسترش محلات فقیرنشین به ویژه سکونتگاه های غیر رسمی، از پدیده های پراکنده در شهرهای معاصر به حساب می آید که آسیب های شهری متعددی همراه شده است. همچنین مطالعه کیفیت زندگی می تواند به شناسایی نواحی مساله دار، علل نارضایتی مردم، اولویت های شهروندان در زندگی، تاثیر فاکتورهای متعدد بر کیفیت زندگی و پایش و ارزیابی سیاست ها و استراتژی ها در زمینه کیفیت زندگی کمک کند. لذا این پژوهش برآن است که چگونگی تاثیر ابعاد اجتماعی و اقتصادی بر کیفیت زندگی در سکونتگاه های غیررسمی منطقه ۵ مشهد را شناسایی و راه های افزایش ارتقا کیفیت زندگی را ارائه کند. پژوهش حاضر با روش کیفی و با تکنیک مصاحبه عمیق با افراد متخصص در حوزه شهرسازی و اقتصاد انجام شده است و نتایج حاصل نشان دادند که کیفیت زندگی در این منطقه در ابعاد اقتصادی و اجتماعی پایین تر از حد استاندارد است و نهایتا پیشنهادات و راهکارهایی از طریق مصاحبه عمیق و تجزیه و تحلیل کیفی درجهت ارتقا کیفیت زندگی ارائه شده است.