بررسی عوامل موثر بر ناترازی سیستم بانکی ایران: رویکرد خودرگرسیون با وقفه های توزیعی

امروزه یکی از دغدغه های پیش روی بانک ها افزایش نسبت مطالبات غیرجاری به کل مطالبات به عنوان یکی از معیارهای مهم جهت سنجش سلامت بانک است . از این جهت پرداختن به عوامل اقتصادی اثرگذار بر ناترازی سیستم بانکی از اهمیت بسیاری برخوردار است . در این راستا هدف مطالعه حاضر بررسی عوامل موثر بر ناترازی سیستم بانکی ایران با استفاده از رویکرد خودگرسیون با وقفه های توزیعی طی سالهای ۱۴۰۰-۱۳۷۸ است . نتایج مطالعه حاکی از آن است که افزایش در نرخ تورم موجب افزایش نسبت مطالبات غیرجاری به کل مطالبات شده است . همچنین با ارتقای نرخ ارز نسبت مطالبات غیرجاری به کل مطالبات کاهش داشته است . از سویی با افزایش در نرخ رشد اقتصادی و نرخ سود تسهیلات بانکی نسبت مطالبات غیرجاری به کل مطالبات روند کاهشی به خود می گیرد. سایر نتایج نشانگرآن است که تغییرات قیمت نفت اثرمعناداری بر نسبت مطالبات غیرجاری به کل مطالبات نداشته است نهایتا. ضریب تصحیح خطا نشان می دهد که در هرسال حدود ۵۳ درصد از عدم تعادل کوتاهمدت برای دستیابی به تعادل بلندمدت تعدیل می شود.