اوضاع امنیتی و انتظامی ایران در عهد امویان
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 26
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HIRJRL-6-20_003
تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
ظلم ساسانیان بر مردم ولایات ایران، اسباب فروپاشی ایشان را رقم زد. چنان که چون تندباد تهاجم اعراب نومسلمان وزیدن گرفت، چندان طاقتی بر آل ساسان نماند و حیات سیاسی خود را به زودی از کف دادند؛ اما طلوع فجر اسلام بر ولایات ایران نیز، به رغم حلاوت نخستین، با سخت گیری های ناباورانه خلفای اموی همراه شد. به گواهی منابع تاریخی، بعد از شهادت امام علی (ع) در سال ۴۱ هجری، چون ساختارهای خلافت، به شالوده های خشک و بی مغز سلطنت آلوده شد، حاکمانی بر اریکه زمامداری مناطق مختلف سرزمین ایران تکیه زدند که به جز مطامع فردی و منافع قومی، مقصود دیگری در نظر نداشتند. عملکرد والیان خلافت اموی در بلاد بسیاری همچون ایران، رهاوردی جز ناامنی، استبداد، ظلم و جور در تاریخ این سرزمین نبود. مقاله حاضر با روش توصیفی و تحلیلی، رویکردی مختصر و مستند از خلال اوراق تاریخ بر این مدخل ارائه می دهد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که امویان که گرفتار روحیه نژادپرستانه شده بودند، در یک فرآیند وسیع و روزافزون، چیزی جز محرومیت ایرانیان از حقوق انسانی، اجتماعی و درنتیجه سقوط دولت خویش، دستاوردی نداشتند. اینها تمهیدات نامبارکی بود تا عدالت، قربانی بی عدالتی و ظلمت جایگزین روشنی شود.
نویسندگان
جواد هروی
استادیار گروه تاریخ دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
