نقش هوش چندگانه در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان

هوش چندگانه، مفهومی است که توسط روانشناس آمریکایی هوارد گاردنر در دهه ۱۹۸۰ مطرح شد و به توانایی ها و استعدادهای متنوع ذهنی و هوشی اشاره دارد. او به جای تمرکز بر یک نوع هوش، هشت نوع هوش متمایز را شناسایی کرد که شامل هوش لغوی-زبانی، هوش منطقی-ریاضی، هوش فضایی، هوش بدنی-جنبشی، هوش موسیقی، هوش بینشی، هوش اجتماعی و هوش شخصیتی است. هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش هوش چندگانه در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان بود. این مطالعه به روش کتابخانه ای و از نوع طرح های مروری است؛ که در تیترهای فرعی به بررسی نقش هوش چندگانه در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان می پردازد. در نتیجه می توان این گونه بیان کرد که به طور کلی، توسعه هوش چندگانه در دانش آموزان می تواند بهبود قابل توجهی در مهارت های اجتماعی آنان داشته باشد. این مهارت ها شامل تعامل اجتماعی، ارتباطات موثر، درک و تشخیص عواطف، مدیریت عواطف، حل اختلافات و تعامل موثر در گروه ها و تیم ها می شوند. با توسعه هوش چندگانه، دانش آموزان می توانند بهترین نسخه خود را در ارتباط با دیگران ارائه دهند و در محیط های اجتماعی بهتر عمل کنند.