آسیب شناسی امور پرورشی مدارس

فعالیتهای پرورشی در مدارس برای تربیت دانش آموزان انجام می شود و تفکر غالب آن است که این فعالیتها به تربیت دینی و اخلاقی میا نجامد. هدف این پژوهش آسیب شناسی این فعالیت هاست که می تواند راه را برای برنامه ریزان و مسئولان روشن کند. روش پژوهش، توصیفی مبتنی بر منابع اسنادی و کتابخانه ای است. نتیجه تحقیق حاکی از آن است که آسیبهای امور پرورشی را بشناسیم و راهکارهای مناسب ارائه دهیم براساس نتایج به دست آمده، آسیب های موجود، برخاسته از ساختار، شیوه اجرا و انگیزش مادی و معنوی مربیان است. میان مقطع تدریس آزمودنیها با دیدگاهشان درباره ساختار، روش اجرای برنامه ها و انگیزش معنوی رابطه معنا دار وجود دارد. جنسیت و ر۳سته شغلی با هیچ یک از ابعاد ساختاری اجرایی، انگیزش مادی، نیروی انسانی و انگیزش معنوی رابطه معنادار نداشت.