بررسی سبک و شیوه آموزش و تربیت دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری در ایران

هدف از ارائه این مقاله آشنایی معلمان، دانشجو معلمان و والدین با کودکان ۱ LD و تسهیل کار معلمان در شناسایی، ارزیابی و ارجاع کودکان به مراکز اختلالات یادگیری است؛ به خصوص آشنایی معلمانی که رشته دانشگاهیشان آموزش ویژه نیست ولی در مدارس استثنایی مشغول کار هستند. اختلال یادگیری یک اختلال عصبی-رشدی است که فرد مبتلا، علی رغم هوش متوسط یا بالا تر از متوسط، در مدرسه، در یک یا چند ماده درسی دچار مشکلات اساسی می شود. مشخصه اصلی این اختلال مشکلات پایدار در زمینه یادگیری مهارت های تحصیلی مربوط به خواندن، نوشتن و ریاضیات است که در اوایل کودکی شروع می شود و با توانایی هوشی کلی کودک همخوانی ندارد. این اختلال یک یا چند نوع از فرایند های روان شناختی اساسی را درگیر می کند که در فهم یا کاربرد زبان نمایان می شود و ممکن است به صورت نارسایی در گوش دادن، فکرکردن، خواندن، نوشتن، صحبت کردن و هجی کردن و یا انجام محاسبات ریاضی آشکار شود مطالب این مقاله بر گرفته از منابع مختلفی مانند روانشناسی کودکان استثنایی بر اساس DSM-۵، مهدی گنجی و روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، ساموئل کرک و خلاصه روانپزشکی کاپلان و سادوک است.