نقش سبک های فرزند پروری در آموزش و یادگیری کودکان

نظام آموزش و پرورش یکی از مهمترین و اساسی ترین سازمان هایی است که منجر به پیشرفت جامعه می شود. نظام های آموزشی را می توان سازمان انسان سازی ، رشد و توسعه جامعه دانست . از مهمترین عواملی که در آموزش نقش کلیدی دارند دانش آموز است . این قشر در محیط های آکنده از هیجان هایی ؛ نظیر لذت یادگیری ، امیدواری ، غرور، اضطراب، خشم ، شرم، ناامیدی و خستگی مشغول به تحصیل هستند ( پکران، گوئتز، تیتز و پری ۲۰۰۲ ،). همچنین زندگی برای انسان از راه تعامل و ارتباط ممکن می شود و اصلی ترین منبع ارتباطی برای ادمی ، والدین هستند.نقش والدین در رشد و تحول فرزندان در بسیاری از زمینه ها مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است .برای حصول درک بهتری از تعامل والدین ؛فرزند اصولا باید آن را به صورت رابطه متقابل مادر ؛فرزند و پدر- فرزند مورد مطالعه قرار داد. ارتباطوالدین و فرزندان از جمله موارد مهمی است که هر سال نظر صاحب نظران و متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است .خانواده، نخستین پایگاهی است که پیوند بین کودک و محیط اطراف او را به وجود می آورد.کودک در خانواده پندارهای اولیه را درباره ی جهان فرا می گیرد، از لحاظ جسمی و ذهنی رشد می یابد، شیوه های سخن گفتن را می آموزد، هنجارهای اساسی رفتار را یاد می گیرد و سرانجام نگرش ها، اخلاق و روحیاتش شکل می گیرد و به عبارتی اجتماعی می شود.سبک فرزندپروری شما می تواند از وزن کودک تا احساس او در مورد خودش تاثیر بگذارد. اطمینان از اینکه شیوه فرزند پروری شما از رشد و توسعه سالم حمایت می کند بسیار مهم است ، زیرا نحوه تعامل شما با کودک و نحوه تربیت او تا آخر عمر بر او تاثیر می گذارد.پس توجه به این امر بسیار ضروری است و ما در این مقاله به این موضوع می پردازیم .