بینامتنیت ، دیگری و دیگربودگی در روایت پست مدرنیستی ویران می آیی «(با تاکید بر شخصیت فردوس)

پژوهش حاضر با شیوه تحلیلی توصیفی و از طریق ابزار کتابخانه ای به گردآوری اطلاعات می پردازد و تلاش می کند به این پرسش اساسی پاسخ گوید که : »چگونه می توان جایگاه، شخصیت و صدای فردوس در رمان ویران می آیی را از لحاظ پذیرش دیگری ، بر اساس الگوی انسان شناختی باختین تبیین نمود؟.« شاکله نظریه باختین بر بینامتنیت ، دیگری و دیگربودگی استوار است . الگوی باختین موید وجود چندین صدا و ایده با جهانبینی های مختلف است که در یک متن بصورتکاملا مستقل ، هم تراز و در هم زیستی با یکدیگر وجود دارند. بررسی ها نشان می دهد رمان ویران می آیی دارای طیف وسیعی از صداهای متباین است که در خلال مکالمات شخصیت های رمان به گوش می رسد. راوی /مولف در این رمان هیچ کوششی برای القاء نظرات خویش به شخصیت ها و مخاطب ندارد. از این منظر و در انطباق با نظریه انسان شناختی باختین ، ویران می آیی در چارچوب رمانهای چندصدا قرار می گیرد. یافته ها حاکی از آنست که بر اساس نظریه باختین مفهوم کانونی ویران می آیی تقابل می باشد. این تقابل بین اشخاص داستان، مفاهیم و مضامین آن و حتی در نظرگاه و زاویه دید قابل شناسایی است . فردوس در ویران می آیی در تقابل با دیگری دو چهره متفاوت دارد که به سبب تغییر روابط گفتمان حاکم و جهان بینی طبقاتی شکل گرفته در رمان، از یک شخصیت ساده و احساساتی به یک شخصیت پیچیدهتر و کسی که دیگر متاثر ازاحساساتش نیست ، تبدیل می شود.