خود اصیل در »شما که غریبه نیستید« اثر هوشنگ مرادی کرمانی

شما که غریبه نیستید، زندگی نامه ی داستانی هوشنگ مرادی کرمانی ، اثری قابل تامل در مورد زندگی ، انسان، هویت و خود اصیل است . اثری که با تسلط ویژه ی نویسنده به زبان مورد نیاز این نوع از روایت و با لحن طبیعی به نگارش درآمده و به منزله ی ایستگاهی برای خواننده در اندیشیدن به خود است . این جستار به روش توصیفی - تحلیلی ، با ارجاع اجمالی به رویکردهای نظری با موضوع خود و به ویژه خود اصیل از دیدگاه هایدگر، با اقتضای محدودیت مقاله به چهار موتیف محوری هویت ساز؛ همچون خشونت ، پدر، فقر و نوشتن ، پرداخته است و با استناد به شواهد متنی و تحلیل هر یک ، همه را در »نوشتن « از خود در قالبی داستانی که با ظرفیت نمایشی ، خواننده را به همراهی و همدلی فراخوانده، مستحیل کرده است . و به این نتیجه رسیده است راوی که طبیعتا شخصیت اصلی هم هست ، خود اصیل را از میان تودهی متراکم رنج و نیاز، با نوشتن و در نوشتن ، بیرون می کشد و همه ی رنج ها آن گاه که مضامینی برای نوشتن می شوند، به مثابه لذت نمودار می شوند.