نقش آمیگدال در رفتارهای بهنجار و نابهنجار
محل انتشار: یازدهمین سمپوزیوم نوروپسیکولوژی شناختی ایران
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 29
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NEUROPSYCHOLOGY11_002
تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
نوروپسیکولوژی روابط متقابل و متعین میان ساختارهای عصبی با عملکردهای روانی را مورد تاملات پژوهشی و نظری قرار می دهد. در زمره مهم ترین و شاید جالب ترین مراکز عصبی ساختاری که عملکردهای هنجاری و ناهنجاری آدمی را متاثر ساخته و در شرایط سلامت ساختاری، به تنظیم و تعادل بخشی می آورد و در شرایط مرضی از سازمان تعادلی خارج می سازد، آمیگدال (بادامه) است که روزافزون به نحوی بیشتر در پژوهش های میان رشته ای نوروپسیکولوژی اهمیت می یابد. این ساخت عصبی در شکلی مستقل یا در تعاملی کارآمد با دیگر ساخت های عصبی، وجوه هیجانی و شناختی رفتار را تحت تاثیر قرار داده و در رفتارهای گونه گونی همچون ترس، حافظه، استرس، یادگیری، رفتار اجتماعی، پردازش هیجانی، پرخاشگری و تصمیم سازی، ایفای نقش می کند. به ویژه اختلال در عملکرد این سیستم، ساختار ترکیبی و تعاملی و یکپارچه سازانه اش را در به سامان رسانیدن رفتارها برهم می زند و در عین حال از رهگذر این تغییرات نایکسان سازانه و غیرتعاملی، وجوه متفاوت رفتارهای هیجانی و شناختی آسیب می بیند. به تعبیری در این نوشتار بر نقش و تاثیر ارگانیسمیک این ساختار عصبی متمرکزیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا جلالی
دکتری تخصصی روانشناسی