بررسی رابطه بین خوش بینی با تاب آوری و بهزیستی روانشناختی در بین پرستاران

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین خوشبینی با تاب آوری و بهزیستی روانشناختی در بین پرستاران بیمارستان شهرسراب بود. که به روش توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه پرستاران زن و مرد بیمارستان شهر سراببودند، از بین جامعه آماری با استفاده از جدول مورگان ۹۷ نفر پرستار (۵۷ زن و ۲۸ مرد) به عنوان نمونه انتخاب شدند، که برایانتخاب نمونه از روش نمونه گیری دردسترس استفاده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون(۲۰۰۳)، مقیاس خوش بینی شی یر و کارور (LOT)، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (۱۹۸۹) بود. برای تحلیل داده ها ازآزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین خوش بینی و تاب آوری (P=۰.۰۱)، بین خوشبینی و بهزیستی روانشناختی (P=۰/۰۱)، بین تاب آوری و بهزیستی روانشناختی (P=۰.۰۱) در بین پرستاران رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد.