بررسی اندیشه های تربیتی عالمان اخلاق و عالمان اجتماعی

در هم تنیدگی فرایند تربیت و ا خلاق موجب شد که مرز مشخصی در گذشته میان این دو تصویر نشود و فرایند تربیت با اخلاق همسان پنداشته شوند و اخلاقی بودن به مثابه تربیت یافتگی انگاشته شود. چنان که غزالی چنین نگاشت: معنی تربیت این است که مربی، اخلاق بد را از آدمی باز ستاند و به دور اندازد و اخلاق نیکو جای آن بنهد. پزوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی اندیشه های تربیتی عالمان اخلاق و عالمان اجتماعی بود. نتایچ پژوهش نشان می دهد که مقصود از تربیت اخلاقی تنها به معنای به کارگیری شیوه ها و روش های تربیتی اعم از خودسازی و یا تربیت افراد نیست. زیرا در فرایند اخلاق نیز شیوه تخلق به اخلاق سخن به میان می آید، اما آنچه درباره ماهیت و تعریف تربیت اخلاقی می توان گفت این است که تربیت اخلاقی یکی از اقسام تربیت است و به حوزه و قلمرو خاصی از تربیت مربوط است نظیر تربیت اجتماعی، تربیت سیاسی، تربیت جنسی و ... از این رو تربیت اخلاقی در حیطه تر بیت قرار داردو از حوزه اخلاق خارج است.