اثر بخشی بازی درمانی آدلری در بهبود مشکلات عصبی شناختی، علائم بیش فعالی و پرخاشگری دانش آموزان دارای اختلال ADHD در مدارس ابتدایی دوره دوم شهرستان مهریز

بیش فعالی اختلالی است که کودک در آن مبتلا به پرتحرکی، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی می باشد. به نظر می رسدعلت آن بیشتر نقص در تکامل سیستم اعصاب باشد و کودکان دچار نقص توجه، تمرکز و تنظیم فعالیت های حرکتیهستند. لذا پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی بازی درمانی آدلری در بهبود مشکلات عصبی شناختی، علائم بیش فعالی وپرخاشگری دانش آموزان دارای اختلال ADHD در مدارس ابتدایی دوره دوم شهرستان مهریز است، روش پژوهش بهصورت هدفمند و نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. ابزار تحقیق عبارتند از: پرسشنامهمشکلات عصبی شناختی (کارور و وایت، ۱۹۹۴ )، مقیاس درجه بندی کانرز (۱۹۹۸)، فرم گزارش والدین (CPRS-R)،پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) و پکیج آموزش بازی درمانی مبتنی بر نظریه ی آدلر شامل ۱۴ جلسه آموزشیمی باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دوره دوم دبستان دارای اختلال ADHD شهر مهریز می باشند که پس ازشناسایی کودکان دارای اختلال بیش فعالی، حجم نمونه تعداد ۳۲ کودک دارای اختلال بیش فعالی که به صورت تصادفیدر گروه ۱۶ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند؛ به منظور تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی: آزمونهای آزمون کلموگروف اسمیرنف، آزمون تحلیل کواریانس (آزمون لوین و آزمون نرمال بودن داده ها، همگونی شیب هایرگرسیون، همگونی واریانس ها و بررسی رابطه خطی بین متغیر وابسته و کمکی) استفاده شد. یافته ها حاکی از این ستکه در پس آزمون کاهش معنی داری در نمرات مشکلات عصب شناختی و پرخاشگری بوجود آمد، لذا بر اساس نتایج بدست آمده، بازی درمانی بر کاهش پرخاشگری و مشکلات عصب شناختی دانش آموزان دوره دوم دبستان دارای اختلال ADHD شهر مهریز اثربخش می باشد.