اثربخشی بازی درمانی والد- کودک بر پرخاشگری کلامی و ترس اجتماعی کودکان با اختلال اوتیسم شهر قم سال

هدف این پژوهش بررسی بازی درمانی والد- کودک بر پرخاشگری کلامی و ترس اجتماعی کودکان با اختلال اوتیسم شهر قم سال ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ بود. این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی (طرح پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری با گروه در انتظار درمان) بود.جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی در رده سنی ۷ تا ۱۲ ساله با نشانه های اختلال اوتیسم در مدارسمخصوص کودکان استثنایی شهر قم که در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ مشغول به تحصیل و به مراکز توانبخشی اوتیسم بود. نمونهپژوهش شامل ۴۰ نفر از این کودکان بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۲۰ نفر جایگزینشدند. سپس، به طور تصادفی ۲۰ نفر در گروه کنترل و ۲۰ نفر در گروه آزمایش جایگزین گردیدند. گروه بازی درمانی طی ۱۰ جلسه۳۰ دقیقه ای و هر هفته ۳ جلسه دریافت کردند. داده ها با استفاده از مقیاس پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) و ترس اجتماعی ماسیا ووارنر (۲۰۰۳) جمع آوری شد. داده های پژوهش، به روش تحلیل واریانس آمیخته (با اندازه گیری مکرر) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که قصه گویی بر پرخاشگری کلامی و ترس اجتماعی کودکان با اختلال اوتیسم اثربخش بوده هستند (P<۰/۰۵)،نتیجه گیری می شود این مداخله تاحد زیادی توانست پرخاشگری کلامی و ترس اجتماعی کودکان با اختلال اوتیسم را کاهش دهد.ازاین رو می توان در درمان اختلال اوتیسم به کار گرفته شود.