ارزیابی نقش برنامه های توسعه شهری بر مدیریت

امروزه توسعه و استقلال درون شهرها، از جمله دغدغه های اصلی حاکمان جوامع گوناگون در جهان می باشد. توجه به امور شهرهادر عصر جهانی شدن در گرو مدیریت قوی و کارآمد است. این امر جز با اجرای الگوی مدیریت محلی و دخالت دادن مردم در امورشهری خودشان و احقاق حقوق شهروندی آن ها، امکانپذیر نیست. کانون اصلی مشکلات توسعه نیافتگی در کشورهای در حال توسعه،شهرها هستند. افزایش جمعیت شهری و مهاجرت پیوسته روستاییان به شهرهای پرجمعیت، فشار شدیدی بر زیربناهای شهری واردآورده و بیشتر آنها را از ایفای نقش مطلوب در فرآیند توسعه در کشورهای درحال توسعه بازداشته است. توسعه شهری بستگی زیادیبه زیربناهای شهری مانند انرژی، جاده ها و منابع دیگری دارد. لذا این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ایدرصدد آن است که توسعه شهری با رویکرد به نقش مدیریت محلی در ایران را مورد بررسی قراردهد. نتایج یافته های این مقاله نشانمی دهند که در ایران برخی شهرها، از فضا و سیمای شهری زیبایی برخوردار نیستند. تصمیمات عموما از بالا به پایین به شهرداریهادیکته می شوند. در شهرداریها، حضور افراد متخصص و کارشناس در امور شهری و شهرسازی بسیار کم می باشد. با توجه بهویژگیهایی جغرافیایی سرزمین ایران (جغرافیای فرهنگی، جغرافیای اقتصادی، جغرافیای ناحیه ای) الگوی مدیریت محلی در مدیریتشهری و توسعه شهرها، می تواند کارآیی داشته باشد.