الگوریتم روش محاسباتی جدید در طراحی معماری پایایی، پویایی و انعطاف پذیری در فضای معماری

در طول دو دهه گذشته، فرم های جدید معماری که اساسا بسیار متفاوت از فرم های قبلی بودند به معماری اضافه شدند. افزایشپیچیدگی نرم افزاری به سبک قابل تشخیص کامپیوتری با سطوح صاف و دیجیتالی، فرم های منحنی و پیچیده، معماری بلاب، سطوحو پوسته هایی با ساختارهای قاب مفتولی منجر گردید. در دوره بعد شگفتی های به دست آمده از این فرم ها به دلیل کمبود کنترل برآنها شروع به محو شدن نمود و استفاده از این فرم ها به دلیل مشکلات عملکردی و جنبه های دیگر غیر منطقی به نظر رسید. درطول چند سال گذشته، معماران اقدام به بازبینی الگوریتم برای تولید فرم های پیچیده با قابلیت کنترل بیشتر بر آنها نمودند تا بهجای تولید فرم، نیازهای هر چه بیشتر طرح معماری را برآورده سازند. هدف این مقاله معرفی روش طراحی معماری بر پایه الگوریتمبه عنوان یک ابزار محاسباتی است. این مقاله در ابتدا در مورد الگوریتم و تاریخچه کاربرد آن در معماری و سپس اجرای الگوریتم درمعماری معاصر بحث میکند تا به یک فرآیند گام به گام با توجه خاص به طراحی معماری دست پیدا کند.