ارایه الگوی انتخاب موتور توربوشفت مناسب ناوگان بالگردی کشور از منظر قابلیت اطمینان و تعمیر و نگهداری

امروزه با توسعه فناوری و پیچیدگی ابزار، مبحث قابلیت اطمینان جایگاه خود را در طراحی،ساخت و انتخاب سیستم های مختلف به خصوص در سامانه های هوافضا پیدا نموده است. از سوی دیگر آگاهی از موضوع تعمیر و نگهداری در جهان کنونی به یک فناوری مستقل تبدیل شده است که در زمره استراتژی های سازمان قرار می گیرد. در این میان موتور از جمله قطعاتی است که به علت بحرانی بودن کاربری به طور مستقیم بر قابلیت اطمینان، تعمیر و نگهداری و قابلیت دسترسی بالگرد تاثیر می گذارد. در این مقاله موتورهای سه شرکت سازنده موتور به نام های الیسون (Alison)، پرت اند ویتنی (Pratt&Whitney) و لایکومینگ (Lycoming) که به ترتیب در سه بالگرد 206 و 212 و 214 به کار می روند، بدون در نظر گرفتن توان آنها و به دلیل قابل بسط دادن آنها به کل ناوگان بالگردی کشور (بالگردهای غربی) از نقطه نظر قابلیت اطمینان و تعمیر و نگهداری مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل های آماری بر مبنای اطلاعات واقعی به دست آمده مربوط به خرابی های حادث شده در موتورهای این سه بالگرد در ایران محاسبه شده است. با توجه به خرابی های مشترک، شایع و نرخ خرابی موتورهای مذکور که بر اساس شرایط آب و هوایی کشور و نحوه تعمیر و نگهداری به وجود آمده اند؛ به سادگی می توان موتور مناسب برای هر نوع بالگرد در ایران را (با در نظر گرفتن شرایط تحریم) انتخاب و امکانات، شرایط تعمیر و نگهداری و بهینه سازی را برای موتور انتخابی و همچنین برای موتورهای موجود پیش بینی نمود. شایان ذکر است که نمونه گیری به صورت تصادفی با استفاده از جدول مورگان صورت گرفته است.