بررسی ویژگیهای زمین شناسی مهندسی خط 2 مترو تبریز با نگرشی ویژه به پیش بینی مشکلات حفاری مکانیزه

امروزه با توسعه شهرها و افزایش روز افزون جمعیت، رویکرد استفاده از سیستم مترو در جهان رو به گسترش است. مزایای فراوان این سامانه، سرعت قابل قبول، دقت، امنیت، صرفه جویی در مصرف انرژی و .... می باشد. روشهای اجرا و راه اندازی سیستم مترو در تمام زمینه ها به سرعت در حال توسعه و پیشرفت می باشد. با توجه به محدودیت های فراوان حفاری تونل در محیطهای شهری، استفاده از روش مکانیزه حفاری تونل اجتناب ناپذیر می باشد. یکی از مسائلی که حفاری تونل مترو با آن مواجه است ضرورت اجرای سریع، ایمن و بدون توقف پروژه می باشد. بنابراین انجام مطالعات دقیق زمین شناسی، ژئوتکنینک و سایر مطالعات پایه قبل از طراحی و اجرای تونل ضرورتی انکار ناپذیر است. با توجه به شرایط متنوع زمین شناسی و قابلیت انعطاف محدود ماشین حفاری، معمولا مقابله با برخی از مشکلات در حفاری مکانیزه ناگزیر بوده و ضرورت آمادگی برای رویارویی با آنها بسیار مهم است. خط 2 مترو تبریز به طول تقریبی 22 کیلومتر و با روند عمومی ضرقی- غربی، در تمام طول مسیر خود به صورت مکانیزه و با دو دستگاه ماشین حفار تونل به قطر خارجی 9.50 متر حفاری می شود. جنس زمین در مسیر تونل ویژگی های مهندسی متنوعی بوده و عمدتا ماهیت آبرفتی دارد که البته در برخی قسمتهای شرقی به لایه های مارن، سیلتستون و رس سنگ نیز برخورد می نماید. مطالعه خصوصیات زمین شناسی مهندسی مسیر تونل بر اساس اطلاعات گمانه های اکتشافی و آزمایشهای صحرایی و آزمایشگاهی و تلفیق این نتایج با وضعیت زمین شناسی عمومی تبریز می باشد. هدف پژوهش ارائه پیش آگاهی های لازم از وجود مخاطرات مختلف از دیدگاه زمین شناسی مهندسی و شیوه مقابله با آنها می باشد.