مسایل مهم زمین شناسی مهندسی در احداث تونلهای خط 1 مترو تبریز به روشهاسی دستی و مکانیزه

با افزایش جمعیت و گسترش شهرها نیاز به فضای عبور و مرور در شهرها بیشتر شده که یکی از این فضاها تونلهای مترو است تبریز نیز یکی از شهرهای بزرگ ایران است که در ان برای احداث مترو به حفر تونلهای زیادی نیاز می باشد در این شهر مترو در امتداد 4 خط اصلی در حالاحداث است که بیشتر بخشهای آن تونلی است خط 1 قطار شهری تبریز به طول حدود 17 کیلومتری از منطقه ائل گلی در جنوب شرق تبریز شروع شده و به منطقه لاله ختم می شود. امروزه حفاری تونلها عمدتا به صورت تمام مقطع و با استفاده از دستگاه های حفاری مکانیزه انجام می شود عوامل زمین شناسی مختلفی در انتخاب نوع و شیوه حفاری تونلهای مترو موثرند که از جمله آنها جنس خاکها، تنوع جنس لایه های، سایش خاکها، وجود خاکهای مساله دار مثل خاکهای ریزشی و روانگرا و همچنین مشکل آب زیرزمینی است تونلهای خط 1 مترو تبریز عمدتا بااستفاده از ماشین حفار TBM به صورت دو قلو حفاری می شود. در برخی قسمتها هم بنا به ضرورت از روشهای دستی NATM استفاده می شود محدوده مورد مطالعه حد فاصل ایستگاه های 6 تا 8 خط 1 مترو تبریز است. در حد فاصل ایستگاه های 6 و 7 تونل سازی به روش دستی و در حد فاصل بین ایستگاه های 7 و 8 با ماشین حفار، انجام می شود. مهمترین مشکلات زمین شناسی مهندسی مشاهده شده در حفاری مکانیزه قطعه سنگهای درشت موجود در رسوبات آبرفتی و حفرات زیرزمینی و نشنست سطح زمین در محدوده مناطق مسکونی و در حفاری دستی وجود آبهای زیرزمینی بوده است.