بررسی تغییرات مکانی- زمانی شوری آب زیرزمینی با استفاده از مدل داده AHGW و روشهای درون یابی مکانی (مطالعه موردی: دشت نورآباد ممسنی)

امروزه بهبود و محافظت کمی و کیفی از منابع آبهای زیرزمینی توجه دولت ها را به خود جلب کرده است. اطلاع از پراکندگی مکانی و زمانی کیفیت آبهای زیرزمینی اطلاعات مفیدی درباره این منابع در اختیار ما می گذارد. در این مطالعه روشهای مختلف درون یابی قطعی و غیر قطعی برای تهیه نقشه های تغییرات مکانی و زمانی شوری آب زیرزمینی آبخوان دشت نورآباد ممسنی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتهاند. مدل داده AHGW جهت آنالیز داده های آبهای زیرزمینی بکار می رود. ویژگی شوری آب زیرزمینی 36 حلقه چاه بهره برداری در محدوده منطقه مورد مطالعه طی سالهای 88 -82 برای تهیه نقشه های کیفیت آب زیرزمینی ماههای اردیبهشت و مهر استفاده شده است. برای ارزیابی کارآیی روشهای مختلف درون یابی و انتخاب بهترین روش، از تکنیک اعتبارسنجی متقابل استفاده شده است. معیارهای میانگین خطای انحراف MBE میانگین خطای مطلق MAE ریشه دوم میانگین مربعات خطا RMSE و R2 برای ارزیابی روشهای مختلف کار گرفته شدهاند. نتایج ارزیابی روش های مختلف درونیابی نشان داد که روش های کریجینگ و معکوس وزنی فاصله بیشترین دقت را دارا بودند. یافته های این تحقیق می تواند در مدیریت بهینه منابع آب زیرزمینی مورد استفاده قرار گیرد.