تحلیل الگوهای سینوپتیکی یخبندانهای زمستانه ایران

الگوهای گردش جوی نقش اصلی را در وقوع یخبندانها، شدت یخبندان و توزیع فضایی یخبندان ها به خصوص در مناطق متعدله به عهده دارند و رخداد پدیده های محیطی نظیر یخبندان و سرمازدگی در ارتباط با تکرار سیستم های سینوپتیکی و تیپهای هوا می باشد. تکار، تغییر یا تداوم سییستم های هوایی هر مکانی در تعیین و شناسایی اقلیم آن مکان اهمیت بسزایی دارد. تداوم و تغییر سیستمها از طریق فرایند طبقه بندی با تعیین تیپهای هوا شناسایی می شوند و به همین دلیل طبقه بندی سیستم های هوای هوا یکی از اهداف اصلی اقلیم شناسی سینوپتیک است. (هوث 1996) . بدون شناسایی فراوانی زمان تیپهای هوا، تبیین وچاره جویی مسائل محیطی امری دشوار است. زیرا هر تیپ هوایی شرایط محیطی خاص خود را ایجاد می کند. (علیجانی 1380) . تحقیقات در زمینه طبقه بندی الگوهای گردش جوی به صورت دو روش دستی (کیفی) و کمی صورت گرفته است. این گونه مطالعات تا قبل از سال 1970 عمدتا بر پایه روش دستی به بررسی تغییرپذیری اقلیمی و ارتباط این تغییرات با الگوهای گردش جوی بوده است. بویر و همکاران (1994) 29 تیپ الگوی گردش را با استفاده از روش دستی برای اروپا مشخص کردند. همچنین لیستی از الگوهای گردش تحلیل های هواشناسی مربوط به آنها را می توان در کار تحقیقی برازوفسکی هس (1961) پیدا کرد.