آسیب شناسی به کارگیری مصالح غیربومی درنوسازی و مرمت اماکن مذهبی : بافت تاریخی شهریزد

هرچندباظهور تجددوتغییرسبک زندگی خانه های سنتی یزدبه تدریج متروک میشوند اما اماکن مذهبی چون گذشته به حیات خویش ادامه داده و عاملی برای حضور مردم دربافت تاریخی می باشند ازاین رو مرمت توانبخشی و توسعه این اماکن باری زنده نگاه داشتن بافت تاریخی و همچنین حفظ ارزشهای اصیل معماری ضرورت یافته و ازاهمیت خاصی برخوردارمیب اشد اما مشاهده میشود اکثرفعالیت هایی که تاکنون دراماکن مذهبی درون محله ای انجام گرفته است نه تنها ارزشهای اصیل معماری این اماکن را حفظ ننموده بلکه منجر به ناهماهنگی های بصری فراوانی نیز دربافت تاریخی شده است که نقش استفاده ازمصالح غیربومی و ناهمگون درازبین بردن اصالت منظرشهری تامل برانگیز است دراین نوشتار باتوجه به اشنایی نگارندگان بامدیریت وهئیت امنای برخی ازاینگونه اماکن مذهبی سازوکارفعالیت هایی که انجام شده به صورت خاطره ثبت شده است و سپس موردمطالعه و تجزیه و تحلیل قرارگرفته است و راهکاری که برای مقابله با این روندحاصل امده حضور سه گانه تخصص عمل و اعتقاد درمرمت و نوسازی این اماکن می باشد که منجر به انتخاب مناسب مصالح خواهد شد