گذار بی مکانی (مطالعه موردی: شهر جدید سهند تبریز)
محل انتشار: اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 624
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GUPSD01_0105
تاریخ نمایه سازی: 21 تیر 1393
چکیده مقاله:
یکی از مشکلات معماری عدم ارتباط بین ظرف مظروف است. به این مفهوم که فرد خودرا با فضای ساخته شده بیگانه احساس می کند و ارتباطی با محیط و در نهایت با ذات خویش نمی یابد. یکی از تبعات افزایش جمعیت در شهرهای صنعتی، رشد شهرهای اقماری برای حل مشکل مسکن افراد می باشد که این شهرها خود به مشکلات شهرسازی امروز تبدیل گشته اند. با نگاهی اجمالی به شهرسازی و معماری شهر جدید سهند، جنین به نظر می رسد که عواملی چند موجبات ساخته شدن فضاهایی بی مکانف با مفهوم مکان نامطلوب و یا به معنی واقعی کلمه بی مکان شده اند. از پی آمد های چنین شهرسازی قطع هر گونهارتباط بین کاربران با محیط و تنزل کیفیت تعاملات افراد با یکدیگر است. نوشتار حاضر در وهله اول در پی آن است که تعاریفی از مکان و فضا ارائه دهد چرا که تأمل در این بابت و چگونگی ارتباط این مفاهیم می تواند به یافتن عامل ارتباط بین محیط و کاربران آن کمک کند، ارتباطی که منجر به ایجاد معنا در منطقه می شود و نیز سطوح مختلف حس تعلق به مکان در قالب طرح تفسیری تحلیلی مورد بررسی قرار داده شده است.
کلیدواژه ها:
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :