بررسی ساختاری رابطه ی معماری پایدار با معماری بومی
محل انتشار: اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 847
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GUPSD01_0384
تاریخ نمایه سازی: 21 تیر 1393
چکیده مقاله:
رابط ی معماری پایدار و معماری بومی، بطور کلی امری بدیهی فرض می شود. اما عدم وجود یک چارچوب ساختار یافته ی نظری برای این موضوع، کاربرد پذیری معماری بومی را برای ایجاد پایداری در معماری معاصر با چالش مواجه می کند. در این مقاله سعی می گردد ابتدا عوامل تعیین کننده معماری پایدار در چهار حوزه (مردم، طبیعت، ساخت و الگو) مشخص شود. سپس جایگاه این عوامل در روی کردهای نظری مختلف به معماری بومی تبیین و ساختار آن بررسی می شود. در نتیجه این بررسی پنج رویکرد ساختاری متفاوت از معماری بومی در رابطه با این عوامل چهارگانه حاصل می شود که تحت عناوین رویکردهای : 1-مبتنی بر مشارکت مردم 2-مبتنی بر ساخت گرایی طبیعی 3-مبتنی بر الگوگرایی طبیعی 4-مبتنی بر مطلق گرایی طبیعی و 5-کل نگر، مورد بحث قرار خواهد گرفت. سپس بر مبنای این چنج دسته جایگاه نظری معماری بومی در توسعه پایدار معماری امروز بصورت ساختار یافته ارائه و نتیجه گیری خواهد شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سجاد دامیار
دانشجوی دکتری معماری دانشگاه تهران و عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور ایلام
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :