بررسی تحولات تاریخی توسعه شهر تهران و محیط پیرامون

برنامه ریزی شهری بر پایه یک فرایند کلی حل مشکلات قرار دارد که از تعیین و توصیف مشکل آغاز می گردد. با اشکال گوناگون تحلیل سروکار دارد و در ن هایت به ارزیابی راه حلهای گزینه در حل مشکلات می رسد. این مقاله به منظور برنامه ریزی تغییر فضاهای موجود شهری انجام پذیرفته است. به طور کل فضاهای موجود شهری را می توان به فضاهای ارزشمند و مناسب نگهداری و فضاهای نیازمند بازسازی، مرمت و نوسازی تقسیم نمود. هر یک از این فضاها نیازمند نگرشی متفاوت و ت فکری متفاوت می باشند و برنامه ریزی برای هر یک از این فضاها بایستی با توجه به واقعیات آنها صورت پذیرد. در این مقاله به بررسی تحولات تاریخی توسعه شهر تهران و محیط پیرامون پرداخته شده است که در این رابطه ساختار کالبدی شهر به تفکیک کاربری طی سالهای 85-1375 و تحولات جمعیتی مورد بررسی قرار گرفته است. مسائل گذشته، امروز و چشم انداز آینده شهر تهران با توجه به برنامه هایی (برنامه جامع 1347، ساماندهی شهر تهران 1371، برنامه تهران 1380، برنامه مجموعه شهر تهران و برنامه جامع 1385) که طی سالهای مختلف ارائه شده است پرداخته ایم که بر اساس وجود م سئله اصلی چون نقص ها و خسارت های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی ناشی از نابسامانی و بی نظمی در استقرار پراکنده جمعیت، فعالیت و نحوه استفاده از زمین و یا به عبارتی ساختار فضایی (کالبدی- فعالیتی) شهر است. با تحلیل مشکلات در بررسی ها مشخص شده است که این مسائل ن اشی از افزایش سریع و شدید جمعیت تا گسترش حاشیه نشینی و ا سکان غیررسمی و نارسایی در ساختار تصمیم گیری شهر تهران می باشد. این پژوهش از نوع مطالعه توصیفی- تحلیلی است و برای جمع آوری داده ها از روش اسنادی استفاده شده است.