بررسی نقش تصمیم گیری گروهی در افزایش بهره وری تعاونیها

تعاون به معنی همکاری جمعی، یاری رساندن به همدیگر وتشریک مساعی در جهت انجام اهداف مشترک است. مدیر موفق امروز و آینده یک عضو تیم است که از تخصص ها ومعلومات گروهی برای یافتن راه حلهای مناسب بهره می جوید. در شرایط فعلی، کشور نیازمند آن است که ازمنابع و امکانات حداکثر استفاده را داشته باشد،و بهره وری تمام سازمانها تا حد عالی افزایش یابد؛ لذا خلأ مشارکت بخوبی احساس می شود.اکثر اندیشمندان، مشارکت کارکنان را به معنی دخالت آنها در تصمیم گیری می دانند؛ با توجه به اینکه درکشور ما همه ساله منابع زیادی صرف تعاونیها می شودو عملا بازدهی و بهره وری مطلوب از آنها حاصل نمی گردد؛ این پژوهش با هدف شناخت نقش تصمیم گیری گروهی در افزایش بهره وری تعاونیها صورت گرفته است.این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی و از گروه پژوهشهای کاربردی می باشد. جامعه آماری - شامل مدیران تعاونی های تولیدی در مشهد بوده که 220 مورد می باشند. این تعاونی ها را به 3طبقه کشاورزی (62 مورد)، صنعتی (119 مورد)، معدنی (39 مورد) تقسیم می گردد. روش نمونه گیری طبقه بندی - تصادفی ساده می باشد. نمونه انتخابی تعاونی کشاورزی 18 مورد، صنعتی 15 مورد و معدنی 12 مورد می باشد. ابزار سنجش در این تحقیق پرسشنامه می باشدکه براساس طیف لیکرت تدوین شده است وضریب آلفای کرونباخ آن 0/88 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار SPSS و از روشهای آمارهای توصیفی واستنباطی استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از تصمیم گیری گروهی موجب افزایش بهره وری تعاونیها،افزایش مشارکت اعضاء،افزایش سرعت اجرای تصمیمات می شودو نیز بین تصمیم گیری گروهی و دوره های مدیریتی و آشنایی مدیران با مباحث مدیریتی،و نیز بین تصمیم گیری گروهی وکاهش تعارض مخرب و موفقیت تعاونیها رابطه مستقیم وجود داردوهمچنین تصمیماتی که بصورت گروهی اتخاذ می شوند مقبولیت بیشتری داشته و افراد نسبت به اجرای آنها متعهدترند