اثر آییاری با پساب فاضلاب شهری بر بیوماس و میزان اسانس در گیاه دارویی بادرنجبویه (Mellissa officinalis)

پساب حاصل از فاضلاب شهری به علت غنی بودن از عناصر غذایی مورد نیاز گیاه به عنوان یک کود کامل و ارزان قیمت مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق اثر پساب تصفیه شده شهرکرد بر بیوماس و میزان اسانس گیاه بادرنجبویه در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار (صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد پساب در آب آبیاری) و سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت نشاءهای بذری بادرنجبویه در مرحله 4 برگی به گلدان های حاوی مخلوط خاکی یکسان انتقال یافتند و به مدت 3 ماه توسط نسبت های مختلف پساب آبیاری شدند. در پایان دوره وزن تر و خشک اندام ها یکسان انتقال یافتند و به مدت 3 ماه توسط نسبت های مختلف پساب آبیتری شدند در پایان دوره و وزن تر و خشک اندام ها تعیین و میزان اسانس اندام هوایی به روش تقطیر توسط کلونجر اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس وزن تر و خشک کل گیاه ، اندام هوایی و همچنین درصد اسانس در سطح یک درصد معنی دار شدند. بیشترین میزان هر شاخص تحت تاثیر تیمار 100 درصد و کمترین میزان در تیمار صفر درصد پساب حاصل شد. تجزیه واریانس نسبت های وزنی در گیاه بادرنجبویه نشان داد که بین تیمارها در نسبت وزن تر به خشک قسمت هوایی تفاوت معنی دار وجود ندارد ولی بین نسبت های وزن تر به خشک ریشه، نسبت وزن تر هوایی به تر ریشه نسبت وزن خشک هوایی به خشک ریشه و نسبت و نسبت وزن تر به خشک کل گیاه در سطح یک درصد تفاوت معنی دار مشاهده شد بیشترین وزن خشک قسمت هوایی به خشک ریشه که یکی از معیارهای فتوسنتز است در تیمارهایی به دست امد که درصد پساب بیشتری داشتند نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که آبیاری با پساب علاوه بر تامین آب، مواد غذایی مورد نیاز گیاه را تامین نموده و به طور مستقیم و یا غیر مستقیم با افزایش بیوماس میزان ایانی را افزایش می دهد.