بوم شناسی و تغییرات اسانس گیاه درمنه دشتی ( Artemisia sieberi )در زیستگاه های مرتعی کاشان

در این مطالعه اثرات عوامل محیطی و اقلیمی بر نوع و مقدار های سازنده اسانس درمنه دشتی Artemisia sieberi Besser در سه زیستگاه نزدیک دریاچه نمک کویر مرنجاب (شوری زیاد) ، نزدیک تپه های شنی کویر مرنجاب (ماسه ای) و تپه های کوهستانی جاده قمصر - کاشان (شنی) مورد بررسی مقایسه ای قرار گرفت اسانس گیری به روش تقطیر با آب انجام شد تجزیه و شناسایی ترکیب های تشکیل دهنده اسانس به وسیله دستگاه های GC, GC/MS بر اساس شاخص بازداری کوواتس صورت گرفت. بالا بودن میزان بارندگی ، ارتفاع از سطح دریا، میانگین تراکم درمنه ، ماده آلی ، میانگین تراکم تعداد گونه های همراه، کمتر بودن شوری خاک و همچنین بالا بودن عناصر غذایی اصلی گیاه (ماکروالمنت) در منطقه قمصر باعث بالا رفتن بازده کل اسانس (2/768 میلی لیتر در صد گرم) بیشترین درصد ترکیبات اسانس بعد از منطقه نزدیک دریاچه نمک (87/48%) و بوی تند بیشتر اسانس استخراجی در این منطقه شده است و منطقه نزدیک تپه های شنی که ضعیف ترین خاک از لحاظ ماده آلی، کمتر بودن میانگین تراکم درمنه و میانگین تراکم گونه های گیاهان همراه را نیز شامل بود از کمترین میزان بازده کل اسانس (1/769 میلی لیتر در صد گرم) ، کمترین درصد ترکیبات اسانس (55/86%) و نیز کمتر بودن بوی تند اسانس برخوردار بود. بیشترین ترکیب مربوط به ترکیب Borneol در منطقه کوهستانی قمصر با 41/9% مشاهده گردید.