معماری خانه های همساز با اقلیم نواحی خشک و کویری ایران

اقلیم در شکل منطقی دادن به بافت شهرها و ترکیب معماری نواحی کویری نقش عمده ای داشته و مسایل اقلیمی همیشه به صورت مشکلات حاد برای مردم این نواحی مطرح بوده است این مشکلات در طول هزازان سال مردم را به یافتن راه حل هایی هدایت نموده است که به طور حیرت انگیزی جنبه های آزار دهنده اقلیم و آب و هوایی کم کند و از جنبه های راحتی آن بهره گیرد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است. هدف این مقاله شناسایی اصول، تکنیک و انگیزه های استفاده از شرایط محیطی، طبیعی، مصالح ، تکنیک های بومی است که معمار ایرانی برای دستیابی به آسایش در کالبد خانه های سنتی در نواحی کوریزی به کار برده است نتایج حاصل نشان می دهد که اصول شامل درونگرایی، سلسله مراتب ، ارتباط با طبیعت ، اصل مقیاس ، تناسب، اصل تباین فضایی، پرهیز از بیهودگی، خود بسندگی استفاده از ابزارهای معمارانه همانند ماده ، مصالح، شکل ، رنگ و نور و ... به بهترین وجه با استفاده نموده است.