اعمال و تکالیف دینی در مثنوی معنوی مولانا

در این مفاله که به موضوع باطن اعمال و تکالیف دینی در مثنوی مولانا اشاره دارد سعی بر آن است که باطن و حقیقت عمل در مثنوی که از اهمیت ویژه ای برخوردار است به آن پرداخته شود و از آنجا که هر عملی در مثنوی مولوی دو بعد دارد ، 1- بعد ظاهری عمل 2- بعد باطنی عمل، مولوی در مثنوی معنوی به هر دو جنبه ازاین دو بعد عمل توجه دارد اما بر باطن و حقیقت عمل بیشتر تاکید می ورزد . زیرا از نظر مولوی خداوند علاوه بر ظاهر عمل به باطن و حقیقت اعمال انسان ها نیز توجه دارد . اینجاست که می توان گفت تفسیر مولوی از شریعت یک نوع تفسیر باطنی و طریقتی است . مولانا مجرد قول ظاهر را کافی و معتبر نمی داند و در ورای آن، حکمت و سر آن عقاید را هم در تحقق به شریعتن شرط لازم تلقی می کند و چنین نتیجه گرفته می شود که عقیده و عمل همیشه قرین و مکمل هم هستند زیرا در مثنوی این باور عمیق همواره وجود دارد که بندگان علاوه بر داشتن ایمان و یقین درونی، ملزم به بجا آوردن صورت و ظاهر اعمال نیز هستند .