ظهرنویسی و ضمانت اسناد تجاری در نظام حقوقی ایران

اسناد تجاری برای تسهیل و سرعت بخشیدن به معاملات تجاری و برای پرهیز از حمل و نقل پول نقد که همواره مخاطراتیبرای تجار ایجاد می کند، به وجود آمده و به تدریج دچار تحولاتی و ویژگی هایی شده و در نهایت به شکل کنونی درآمدهاست و به وسیله نهاد های حقوق تجارت، چون ظهرنویسی و ضمانت، به سهولت بین تجار رد و بدل می شود.سند در لغت به معنی چیزی است که بدان اعتماد کنند و در اصطلاح به معنی نوشته ای است که در اثبات چیزی(اعمالحقوقی) به کار می رود، ظهرنویسی نیز به معنای پشت نویسی می باشد و به اسناد تجاری به معنای خاص آن این امکان رامی دهد، که به صرف امضاء در ظهر سند، حقوق مندرج در آن، بدون اینکه نیاز به تشریفات خاص دیگری باشد به دیگریانتقال یابد. و اما ضمانت به معنای تعهد ثالث برای پرداخت وجه سند در موعد مقرر با یک یا چند نفر از مسئولان سندتجاری می باشد، در واقع نوعی اعتبار بخشیدن است به سند تجاری در جایی که طرفین معامله شناخت قبلی از یکدیگرندارند. در این مقاله سعی شده است با نگاهی به نظام حقوقی ایران به تبیین مفاهیم ظهرنویسی، ضمانت، انواع آنها، نکاتتشابه و افتراق آنها و همچنین ارائه نظریات مختلف در خصوص حمل امضاء بدون قید اسناد تجاری بر هر یک ازاصطلاحات ظهرنویسی و ضمانت پرداخته شود.