راهکارهای کسب قدرت مشروع در اسلام و تطبیق آن با حکومت حضرت علی(ع)

یکی از ابعاد فکری و فلسفی بسیار مورد توجه امام علی علیه السلام اندیشه های سیاسی بی نظیر آن حضرت است. با توجه به اینکه حکومت امام علی علیه السلام نمونه کامل یک حکومت اسلامی است در این نوشتار تلاش شده است که علاوه بر بیان ویژگی های فقه حکومتی اهل سنت و بررسی مشروعیت حکومت و راهکارهای کسب قدرت در منابع و عملکرد آنها مثل روش حل و عقد شوری استخلاف استیلاء به این مطلب اشاره شود که در نگاه شیعه خداوند متعال مافوق بشر است و بالاصاله بر جهان هستی و از جمله انسانها حاکمیت مطلق دارد و منشأ و مصدر اصلی مشروعیت است. از آنجا که خداوند مستقیماً بر انسان ها حکومت نمی کند مرتبه ای از ولایت خود را از طریق پیامبرانش به انسانها تفویض کرده است. این مشروعیت از خداوند به طور مستقیم به صنف یا فرد خاص واگذار شده و به مردم محول نشده است. نظریه ای که امام علی (ع) را از سایر حاکمان اسلامی متمایز می نماید این است که قدرت در دیدگاه امام اصیل نبوده تا جست و جو و حفظ آن به هر قیمت باشد، بلکه در نگاه حضرت، قدرت سیاسی، اعتباری ودستیابی و حفظ آن با استفاده از هر شیوه ای جایز نیست و هدف از آن حفظ مکتب است. از ویژگیهای حکومت ایشان می توان خدا محوری، عدالت طلبی، مردم داری و وفای به عهد و پیمان را نام برد.