فارسی میانه
محل انتشار: کنگره ملی پژوهش های کاربردی علوم انسانی اسلامی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,749
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCIHAS01_012
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1394
چکیده مقاله:
پارسی میانه یا فارسی میانه ، زبان ایرانی است که در دورهی اشکانی و ساسانی در ایران رایج بوده و واسطهی زبانهای پارسی باستان و پارسی نو است . میان زبان فارسی میانه که معمولاً آن را پهلوی خوانند و فارسی نو که زبان رایج کنونی است زبان دیگری فاصله نیست . دوره رسمی این زبان نهصد سال است ، یعنی از سال 052 ق . م .با سر کار آمدن نخستین اشک ، سرسلسلهی اشکانیان که از پارت خراسان برخاست ، 151 میلادی برابر با 11 هجری قمری که سال کشته شدن یزدگرد سوم آخرین پادشاه دودمان ساسانی است که از فارس بودند. به این مدت باز باید چند قرن دیگر افزود زیرا در قرن سوم و چهارم هجری نیز چند کتاب بسیار گرانبها به زبان پهلوی نوشته شده و امروز از اسناد خوب و پرمایه این زبان به شمار میرود. آنچه امروز از این زبان در دست داریم از روزگار ساسانیان یا از قرون اول هجری است . این آثار عبارتست از سنگ نبشته ها و سکه ها و نگین ها و مهرها و ظرفها و کتابها، و گمان نمیرود کمتر از ده هزار لغت غیرمکرر در آنها بهکار رفته باشد، و این خود گنجینه گرانبهایی است . در پژوهش حاضر علاوه بر بررسی سیر تاریخی گفته شده به برخی از ویژگیهای دستوری، واژگانی و نوشتاری این دورهی زبانی نیز پرداخته خواهد شد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدفرید خلیفه لو
استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
کورش کریمی
کارشناسی ارشد زبانشناسی همگانی، سازمان آموزش و پرورش استان کردستان، منطقه سریشآباد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :