اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر فنون ساختاری سبک مینوچین بر رضایت زناشویی و رضایت از زندگی زوجین

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر خانواده درمانی مبتنی بر فنون ساختاری سبک مینوچین بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگیزوجین شهر تهران پرداخته است. روش پژوهش این طرح از نوع آزمایشی است که در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زوج های مراجعه کننده به کلینیک های مرکز شهر تهرانمی باشد و نمونه آماری نیز از بین جامعه آماری، 20 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، در دو گروه آزمایشی وکنترل (10 نفر گروه آزمایش و 10 نفر گروه کنترل) و بر اساس سبک درمانی مینوچین انتخاب شد .ابزار سنجش دو پرسشنامه رضایت زناشویی ایزیچ و رضایت از زندگی وینر استفاده شد .یافته ها نشان داد که خانواده درمانی مبتنی بر فنون ساختاریسبک مینوچین 32 درصد بر رضایت اززندگی زوجین تاثیر دارد.خانواده درمانی مبتنی بر فنون ساختاری سبک مینوچین 67درصد بر رضایت زناشویی زوجین تاثیر دارد. با توجه به میانگین و انحراف استاندارد نمرات رضایت زناشویی و رضایت از زندگیزوجین را در دو گروه کنترل و آزمایش در پیش آزمون و پس آزمون نشان می دهد.با توجه به جدول فوق،میانگین رضایتزناشویی در گروه آزمایش و در پس آزمون 52.90 در پیش آزمون 48.50 و میانگین رضایت از زندگی در گروه آزمایش و درپس آزمون 44.50 و در پیش آزمون 42 بدست آمده است. همچنین میانگین رضایت زناشویی در گروه کنترل و در پسآزمون 33.90 و در پیش آزمون 53.50 و میانگین رضایت اززندگی در گروه کنترل و در پس آزمون 31.70 و در پیش آزمون30.69 بدست آمده است. بنابراین رضایت زندگی و داشتن روابط زناشویی موفق نه تنها تاثیر بسزایی بر خوشبختی و سعادتافراد دارد بلکه فواید بی شماری نیز برای جامعه دارد.