توسعه مفهومی ارتباط بین صنعت و دانشگاه:از رهیافتهای عملگرا تا رهیافتهای نهادگرا

ارتباط صنعت و دانشگاه باتوجه به میزان تاثیرگذاری آن درفرایند توسعه دانش محور و پایدار درطول تاریخ موردتوجه عموم صاحبنظران به خصوص سیاستگذاران قرارگرفته و بحثهای متعددی نیز درباره ابعاداین ارتباط مطرح شده است بامروری دقیق برراهرد کشورهای مختلف دراین خصوص میتوان دیدگاه غالب را نگرشی امیخته با اثربخشی فوری به ارتباط انی دونهاد ازمنظر نحوه فعالیت آنها دانست که به ارایه راهکارهای مقطعی یا شتازده ای منجر شدها ست که ازآن به راهکارهای مبتنی بررهیافتهای عملگرا تعبیر میشود این امر به خصوص دردوران انقلاب صنعتی درکشورهای توسعه یافته گستردگی داشته است و متاسفانه امروزه بدون توجه به الزامات زمانی و مکانی و نیز علیرغم بازنگری کلی کشورهای توسعه یا فته دررهیافتهای مذکور توسط برخی ازکشورهای کمتر توسعه یافته دنبال میشود باعبور ازدوران صنعتی و رسیدن به دوران فراصنعتی بازنگری درروشهای قدیمی و استخراج روشهای نوین نگرشی جدید را به ارتباط صنعت و دانشگاه ایجاد کرد که برتحلیل نوع فعالی این دونهاد همراه با درنظر گرفتن تاثیر سایرنهادهای مرتبط استوار است و راهکارهای استخراج شده با این دیدگاه را راهکارهای مبتنی بررهیافتهای نهادگرا می نامیم درانی مقاله پس ازارایه توصیف الزامات و تاکیدات مرتبط با صنعت و دانشگاه ابتدا به ذکر نتایج حاصل ازرهیافتهای عملگرای ارتباط صنعت و دانشگاه پرداخته و سپس با ذکر ناکارامد بودن این رهیافت به خصوص با توجه به تجربه کشور اسیب شناسینهادهاگرای ارتباط صنعت ودانشگاه توصیف شده است درپایان مقاله راهکارهای حاصل ازنگرش نهادگرایانه ارتباط صنعت و دانشگاه درقالب رهیافت نهادگرا ارایه شدها ست