بازنگری مفهوم پایداری اقتصادی و اکولوژیکی در مسکن (نمونه موردی بافت قدیم بوشهر)

امروزه اندیشه پایداری وارد موضوعات مربوط به معماری شده و دامنه آن به طراحی معماری در زمینه های مختلف شهرسازی و برنامه ریزی شهری رسیده و موجب گسترش این مفهوم در مقیاس های مختلف طراحی قابل بررسی می باشد.در این مقالهضمن بازخوانی مفهوم پایداری به بررسی حیطه مهارت های طراحی و ارزشهای اقتصادی- محیطی آن پرداخته و در بافت مسکونی قدیمی شهر بوشهر مورد پژوهش قرار گرفته و در نهایت به مقایسه و مطابقت و وجود این مهارت ها و عوامل پایداری دربافت مذکور پرداخته می شود. مقاله در پی آن است که نشان دهد که معماری پایدار در بافت بوشهر رعایت شده است ومیتوان رابطه ای میان طراحی معماری و فاکتور اقتصادی -اکولوژیکی معماری پایدار پیدا کرد،به گونه ای که از فاکتورهای رعایت شده در بافت برای طراحی مسکن در آینده استفاده کرد و راهکارهایی جدید را در توسعه مسکن به کار برد. در این مقاله در ابتدا از مطالعات اسنادی(کتابخانه ای ) جهت تدوین مبانی و چارچوب نظری کمک گرفته شده است و از روشتحقیق - ترکیبی و استدلال منطقی و نمونه موردی استفاده شده است و به دنبال یافتن ویژگی های مشترک معماری بافت قدیم شهر بوشهرحاشیه ساحل خلیج فارس با اصول معماری پایدار در حیطه اقتصادی و محیطی است