بهبود رفتار لرزه ای سیستم ترکیبی قاب خمشی و مهاربند با افزودن کمربند خرپایی در ساختمان های بلند

در دهه های اخیر، فرم سازه ای مهار بازویی یا کمربند خرپایی به صورت گسترده جهت به کارگیری در ساختمان های بلند مورد توجه قرار گرفته است. این فرم سازه ای کارایی زیادی در کاهش پاسخ سازه های بلند در برابر بارهای جانبی دارد. در این پژوهش رفتار لرزه ای ساختمان های بلند با مهار بازویی یا کمربند خرپایی مورد مطالعه قرار می گیرد.بدین منظور سیستم سازه ای قاب خمشی به علاوه مهاربند همگرا با در نظر گرفتن رفتار غیر ارتجاعی در دو حالت وجود و عدم وجود مهار بازویی بررسی می شود. برای تعیین کارایی مهار بازویی از روش تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی استفاده شده است. بدین منظور هفت رکورد زلزله مقیاس شده به عنوان تحریک ورودی به سازه اعمال شده اند. نتایج به دست آمده نشان می دهد مقادیر ماکزیمم تغییر مکان جانبی نسبی طبقات، به علاوه مقادیر تغییر مکان پسماند مرکز جرم طبقه بام در طول مدت زمان زلزله در مدل مجهز به کمربند خرپایی کاهش می یابد. هم چنین افزودن کمربند خرپایی به سازه اولیه باعث تناسب بیشتری بین مقادیر جابجایی طبقه بام و برش پایه جذب شده در هر لحظه از زمان زلزله می گردد.