ویژگیهای شهرسازی در شهرهای صفوی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,485
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
URBANPLANING07_058
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1394
چکیده مقاله:
و ویژگیهای مشترک شهرسازی در شهرهای مهم عصر صفوی مورد بازشناسی قرار گیرد . دوران صفویه بهویژه عهد شاهعباس اول ازلحاظ شهرسازی و توسعه شهری در ایران، دورانی طلایی بهحساب میآید.در شهرسازی آن دوران که اوج شکوفاییاش در اصفهان به ظهور میرسد، سه رابطه انسان باخدا، انسان با انسان و انسان با طبیعت موردتوجه خاص قرار میگیرد. با کنکاشی در تاریخ شهرسازی ایران و مکاتب آن درادوار گوناگون مشخص میگردد که معمولاً مهمترین ویژگیهای شهری و شهرسازی هر حکومتی در پایتخت آن حکومت بهطور بهتر و شفافتر تجلی مییابد. در دوره صفویه سه شهر تبریز، قزوین و اصفهان به ترتیببه پایتختی برگزیده میشوند و شهر » اشرف « یا بهشهر کنونی نیز عنوان پایتخت تابستانی آن دولت را پیدا میکند. در این میان برای بازشناسی اصول حاکم بر شهرسازی این دوره جستجو در میان متون و کتب تاریخی که به بررسی ویژگیهای شهرهای این دوره پرداختهاند و توصیفاتی دقیق ارائه نمودهاند راهگشا خواهد بود. طی مقاله حاضر کوشش شده از طریق نگاه تحلیلی به اسناد مکتوب و مصور، تصویری روشن از اصول ارائه گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نرجس فاطمی
کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه بین المللی امام رضا( ع)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :